Wanneer we nadenken, gebruiken we vaak kleine, onbewuste signalen om onze gedachten te vormen en te laten zien. Dit kunnen dingen zijn zoals de richting waarin we kijken, de toon van onze stem, hoe snel we praten, onze houding, gebaren en zelfs hoe we ademen. Deze kleine signalen kunnen ons een idee geven van hoe iemand denkt of welk type beeld ze in hun hoofd hebben. Bijvoorbeeld, sommige mensen kijken omhoog als ze zich iets proberen te herinneren dat ze hebben gezien, of ze kunnen naar beneden kijken als ze zich concentreren op hun gevoelens.

De ogen volgen de gedachten

Deze subtiele gedragingen zijn niet bij iedereen hetzelfde; sommige zijn uniek voor het individu. Maar vaak kunnen we algemene patronen herkennen die ons vertellen over de manier waarop iemand informatie verwerkt. Dit idee dat onze kleine bewegingen en gedragingen verbonden zijn met onze gedachten, is al lang geleden opgemerkt door de Amerikaanse psycholoog William James. Hij zag dat bepaalde kleine bewegingen altijd samengaan met denkprocessen:

• Visueel: Als iemand vaak omhoog kijkt of gebaren maakt richting hun ogen, kan dit betekenen dat ze visueel iets voorstellen of herinneren. Je zou kunnen merken dat ze oppervlakkig ademen en hun stem kan hoger en sneller zijn als ze praten.
• Auditief: Wanneer iemand naar de zijkant kijkt of bewegingen maakt alsof ze naar hun oren wijzen, kan dit een teken zijn dat ze zich concentreren op geluiden of een gesprek in hun hoofd. Hun ademhaling is meer ontspannen en uit de buik, en de toon en snelheid van hun stem kan variëren.
• Kinesthetisch: Als iemand naar beneden kijkt of gebaren maakt richting hun lichaam, kan dit wijzen op een focus op gevoelens of fysieke sensaties. Ze ademen vaak dieper vanuit de buik en hun stem kan dieper en langzamer zijn.

Deze kleine aanwijzingen kunnen ons helpen te begrijpen hoe iemand denkt of informatie verwerkt zonder dat ze het expliciet zeggen.